Al weken lang had ik zo bizar veel zin in pizza. Iedere dag dacht ik even aan pizza. Werkelijkwaar geen idee waar die cravings naar pizza vandaan kwamen. Maar een ding wist ik wel zeker: tijd om pizza te maken! Homemade & glutenvrij. That’s all I need:
Pizza cravings:
De reden waarom ik (denk ik) zoveel zin had in pizza is omdat ik eigenlijk weinig tot nooit pizza eet. De reden daarvan? Helaas kan ik niet tegen de ingrediënten waar de bodem van de pizza van wordt gemaakt (tarwebloem). Hoe aanlokkelijk en heerlijk alle pizza tentjes in Amsterdam ook ruiken, ik weet gewoon het niet slim is als ik het toch eet.
A little pizza party:
Uiteindelijk heb ik bij een van m’n favoriete winkels in de stad een glutenvrije pizzabodem weten te scoren. Ahhhh. Me so happy! M’n eerste pizza in maanden – die ik zonder een zwangerschapsbuik te krijgen- kan opeten. Over het algemeen hoef ik niet glutenvrij te eten, omdat ik slechts tegen een klein koolhydraat niet kan (glutenvrij verbant meteen alle koolhydraten op basis van aardappel, rogge, mais en rijst – terwijl ik daar gewoon goed tegen kan). Maar het is wel de meest ‘veilige’ versie voor mij om te eten.
Uiteindelijk kwam ik helemaal happy thuis met m’n pizzabodems. In de zevende hemel was ik. Na een rondje bij de Appie besloot ik de volgende ingrediënten op m’n pizza te gooien.
- Glutenvrije (!) pizzabodem
- Spinata romana (soort van salami)
- Mozzarella
- Cherry tomaatjes
- Zwarte olijven
- Rucola
- En natuurlijk wat tomatenpuree als basis
En lekkerrrrr dat ‘ie was! Oven even voorverwarmen, op 200 graden, tien minuutjes wachten.. Even wachtuuhhh: pizza!
Sportieve liefs,
Indi(GO)
